Bolywood

Chłopaki z rana polecieli do Nepalu, więc zaczynamy podróż we dwie. Magda to jest jedna wielka radość i nie możemy się sobą nacieszyć. Zabieram ją na ogromne indyjskie śniadanie, żeby się wreszcie najadła do syta!! Kręcimy się po Maain Bazaar, Magda robi tysiące zdjęć ucząc sie obsługi nowego super aparatu .

Kulbushan wielce rad, że nas poznał i mimo, że wypełnil swoje zadanie odbierając ikone dla Sary to dzisiaj zabiera nas na film Bolywood i pomaga nam kupić bilety a także pokazuje, jak poruszać się metrem ( banał i polecam bo taniocha, ale trzeba uważac na kieszonkowców !!).

Zabiera nas na horror Bolywood do wielkiego cinema city. Przy wejściu sprawdza nas ochrona. Niestety zapomniałam zostawić w samochodzie gaz łzawiący, który noszę w kieszeni i ochroniara go znajduje . Tłumacze, że to są drogie perfumy ( gaz jest cały czarny, bez żadnych napisów), więc każe mi się nimi popsikać ha ha! W końcu jednak tłumaczę, że to do samoobrony i na szczęście przepuszcza mnie z tym. Film obleśny wręcz, ohydne, makabryczne sceny opętania,. Rodem z " Egzorcyzmów Emilii Rose".. Poza tym brak sensownej fabuły, wszystko w hindi i tylko co jakieś 10 min pojawia się zdanie po angielsku. Kulbushan skrzętnie tłumaczy nam o co chodzi w filmie, ale ja siedzę z zakrytymi oczami :D. Wychodzimy w połowie filmu

Jeśli chodzi o Bolywood bardziej znany to w dalszej podróży nieraz mamy okazję obejrzeć kilka filmów podczas podróży autobusem. Filmy są radosną propagandą, przekonującą, że w Indiach życie opływa mlekiem i miodem. Są bardzo kolorowe, pokazują bogactwo, przepych, tańce, zabawę. Najczęściej swoją fabułę opierają na nieszczęśliwej miłości i prawie zawsze mają szczęśliwe zakończenie. Cały autobus bardzo się emocjonuje, wszyscy oglądają je z uwagą, bo po prostu je uwielbiają. Jednak dla Europejczyka są trochę nudne i przejaskrawione.

Komentarze (0)